#365 'Jestem otchłanią' Donato Carrisi

 

Czytałam już jedną książkę autora i wiedziałam, że sięgnę po kolejne. Lubię czasem zanurzyć się w mrocznym klimacie. Czy tym razem było warto?

'Śmieci wyrzucane przez człowieka opowiadają jego prawdziwą historię. Bo, w przeciwieństwie do ludzi, śmieci nie kłamią.'

Sprzątający mężczyzna oprócz wywożenia śmieci zajmuje się ich zbieraniem. Wybiera sobie osobę, o której życiu dowiaduje się z wyrzucanych rzeczy. Jego życie zmienia się diametralnie, gdy widzi tonącą dziewczynkę i postanawia uratować jej życie. Jakie będą konsekwencje takiego działania? I po co mężczyźnie wszystkie te śmieci?

Książka od samego początku ma swój klimat. Autor nie nadał postaciom imion, są oni określani przez cechy, które ich charakteryzują. Zabieg ten powoduje, że nie skupiamy się na zapamiętaniu imion, a przez historię płyniemy. Rozdziały nie są długie, dzięki czemu zachowana została dynamika akcji. Nie sposób jest się oderwać od historii, a zakończenie wcale nie jest tak oczywiste, jak mogłoby się wydawać.

'Świadomość, że doprowadził dzieło do końca w przewidzianym czasie i w ustalony sposób, zderzała się z żalem, że musi się rozstać z zajęciem, które wypełniało jego dni.'

Historia z mrocznym i psychodelicznym klimatem. Wciągnęła mnie do ostatniej strony, nie mogłam się oderwać. Autor opowiedział historię w sposób, który działał na wyobraźnię. Pewne niedomówienia tylko dodały całości pierwiastek niepowtarzalności. Zdecydowanie jestem na tak i chcę więcej!

'Ludzie są słabi, powtarzał sobie. Popełniają grzechy, których się potem wstydzą. I właśnie dlatego mają skłonność do ukrywania, kim są naprawdę.'

OCENA: 9/10

za książkę dziękuję Wydawnictwu:

~A.