#314 'Topieliska' Ewa Przydryga

 

Czytałam już jedną powieść autorki i zrobiła na mnie dobre wrażenie. W ramach wyzwania 'kryminalny wrzesień' postanowiłam sięgnąć po kolejną. Czy było warto?

'Wszystkiemu winna jest ciemność. Jest moją fobią, tak silną, że przyprawia mnie o paniczny, wręcz paraliżujący lęk.'

Pola z samego rana zostaje wyrwana ze snu nagłym telefonem. Okazuje się, że jej mąż wraz z trzyletnim synkiem nie dotarli na umówioną wizytę w przychodni. Kobieta postanawia tam pojechać, a po drodze zastaje służby na miejscu wypadku. Okazuje się, że jakiś samochód wpadł do rzeki. Podczas akcji ratunkowej pojazd zostaje wyłowiony, a Pola rozpoznaje w nim samochód męża. Co się stało? Czy oboje zginęli tragicznie w wypadku? I jaka była jego przyczyna?

Historia od samego początku jest mroczna. Główna bohaterka jednocześnie zmaga się ze stratą męża i dziecka oraz próbuje rozwikłać zagadkę samego wypadku. Na jaw wychodzą co raz to nowe informacje na temat Kuby. Dlaczego współpracownikom wydawało się, że stał się z dnia na dzień nieobecny? Czy zmagał się z własnymi demonami? Na te pytania Pola nie otrzyma już odpowiedzi, jednak może spróbować poukładać sobie życie na nowo. Z każdą kolejną informacją kobieta popada jednak w obłęd i sama już nie wie co jest prawdą, a co tylko wyobrażeniem. Jaka okaże się rzeczywistość?

'Nie wiem, czy karmiąc w sobie nadzieję, nie żyję w kłamstwie i nie pogrążam się w obłędzie?'

Domyśliłam się zakończenia, co w niczym nie ujmuje całej historii. Była ona wciągająca i momentami trzymająca w napięciu. I chociaż rozwiązanie okazało się przewidywalne, dobrze bawiłam się podczas lektury. Nie żałuję, że po nią sięgnęłam. Polecam też wam!

'Ale kolejny raz w ciągu ostatnich kilkunastu dni spotykam kogoś, kto niszczy ten portret najbliższego mi człowieka, a pokazuje mi kogoś, kto w żadnym stopniu nie przypominał mojego męża.'

OCENA: 6/10

~A.