#296 'Dom Głosów' Donato Carrisi

 

Nie czytałam wcześniejszych książek autora, chociaż tytuły kojarzę. Nie było okazji. Postanowiłam zatem sięgnąć po najnowszy tytuł. Czy było warto?

'Hipnoza jest łatwiejsza w przypadku dzieci. W porównaniu z dorosłymi stawiają mniejszy opór, pozwalając, by przeniknął je jakiś inny umysł.'

Pietro jest usypiaczem dzieci, czyli najprościej mówiąc zajmuje się hipnozą. Jego pacjentami są dzieci, którym pomaga przezwyciężyć traumę lub sobie z nią poradzić. Pewnego dnia otrzymuje telefon od koleżanki po fachu z Australii, która informuje go o konieczności pomocy kobiecie, która uważa, że w dzieciństwie zabiła swojego młodszego brata. Czy tak się faktycznie stało? Co kryje się za wspomnieniami Hannah?

Główny bohater decyduje się na pomoc kobiecie, pomimo faktu, że specjalizuje się w dużo młodszych pacjentach. Coś jednak nie pozwala mu odłożyć sprawy na bok, a podczas hipnozy Hannah jest niejako dzieckiem. W pewnym momencie granica pomiędzy pacjentką i terapeutą się zaciera, wręcz zamienia miejscami. Jesteśmy w samym środku zarówno wspomnień kobiety, jak i przemyśleń głównego bohatera. Tajemnice, które skrywają wychodzą powoli na wierzch. Jaką niosą za sobą historię?

'Niezależnie od tego, jak bardzo psycholog próbowałby zachować dystans, brak emocjonalnego zaangażowania w pewne potworne opowieści staje się niemożliwy.'

Bardzo wciągająca i trzymająca w napięciu opowieść, w której nic nie wydaje się być takie, jak pozornie myślimy. Historia wcale nie jest prosta, ma wiele zawiłości i zwrotów akcji. Warto się z nią zmierzyć i poznać sekrety głównych bohaterów. Kto komu faktycznie ma udzielić pomocy? Przekonajcie się sami!

'Obcy nas szukają. Jeśli chcesz żyć, musisz nauczyć się umierać.'

OCENA: 7/10

za książkę dziękuję Wydawnictwu:

 ~A.