#544 'Rój' Weronika Mathia

 

Po przeczytaniu debiutanckiej powieści autorki postanowiłam kontynuować przygodę i czytać kolejne premiery. Tym razem niedawną premierę, czy było warto?

'Niektórych rzeczy się nie zapomina, a inne ukryte są we mgle.'

Dochodzi do morderstwa, a najbliżsi sąsiedzi zabitej Kamili nagle znikają. Jakie powiązanie z tym wydarzeniem ma ojciec z nastoletnią córką, emerytowany policjant i pszczelarka? I czy tajemnice z przeszłości spowodują, że teraźniejszość stanie dla niektórych pod znakiem zapytania?

Historia opowiadana jest z kilku perspektyw i linii czasowych. Dzięki temu standardowo już poznajemy ją z dwóch stron i możemy być zarówno bliżej bohaterów, jak i całej historii. Ona sama nie jest bezpośrednią kontynuacją Szeptu, jednak występują bohaterowie, których już odrobinę znamy. Ja w takiej sytuacji zawsze wolę czytać po kolei, ale nie jest to konieczne do rozwiązywania zagadek i poznawania tajemnic.

Oprócz samej zagadki mamy także wpleciony wątek tolerancji rasowej. Czy każdy z nas w swoim życiu nie spojrzał krzywo na przedstawiciela innej rasy bądź kultury? Cała opowiedziana historia nie miałaby miejsca gdyby nie takie właśnie uprzedzenia.

'Że jest do tego miejsca przyszyta, a nici wrzynają jej się w ciało i oplatają jak ciernie. Przy każdym wdechu coraz mocniej.'

Po raz kolejny utwierdziłam się w przekonaniu, że książki autorki warto czytać. To była naprawdę dobra i wciągająca historia. Poprowadzona w sposób, który nie pozwalał odłożyć jej na bok. Przeplatanie zdarzeń teraźniejszych z przeszłymi, które były opowiedziane w wyjątkowy sposób tylko dodawało całej historii pewnego rodzaju magii i tajemniczości. Zdecydowanie polecam, przekonajcie się sami, że warto!

'Dawno nie czuła strachu. Prawie zapomniała, jak to jest, gdy człowieka szarpie coś innego niż smutek.'

OCENA: 8/10

za książkę dziękuję Wydawnictwu:

~A.